Zuzanna Wilman

Apel

Sama nie potrafię dobrze wyrazić tego, co czuję i myślę, dlatego moja mama postanowiła pomóc mi przekazać Wam moją historię. Nazywam się Zuzia i urodziłam się w marcu 2019 roku. W codziennym życiu towarzyszy mi diagnoza spektrum autyzmu, która zdążyła odebrać mi już tak wiele pięknych chwil… Gdy miałam dwa latka moja mama zaczęła zastanawiać się, dlaczego jeszcze nie mówię. Wiele osób próbowało ją uspokoić, twierdząc, że mam jeszcze dużo czasu.

Zauważyła u mnie wiele nietypowych zachowań, co także mocno ją zmartwiło. Mówiono nam, aby nie szukać problemów tam, gdzie ich nie ma, jednak moje trudności nie ustępowały. W przedszkolu miałam kłopoty z komunikacją, a świat wydawał mi się być taki inny - dziwny i niezrozumiały. Z troski o moje dobro mama postanowiła zasięgnąć opinii specjalistów, którzy jednoznacznie stwierdzili u mnie spektrum autyzmu. Mama zamiast się poddać, zaczęła walczyć. Zajęcia, terapie, wizyty u specjalistów w innym mieście – to stało się naszą codziennością. Najbliższe lata będą kluczowe w perspektywie mojego całego życia, dlatego musimy wytężyć wszystkie nasze siły. Niestety wsparcie, które otrzymuję w ramach programu specjalnego nauczania, jest niewystarczające…

Zwracam się do Państwa z wielką prośbą o pomoc. Potrzebuję Was, abym mogła uczestniczyć w większej liczbie terapii. Marzę, aby kiedyś móc samodzielnie podziękować mojej mamie za troskę oraz powiedzieć jej jak bardzo ją kocham. Za każdą formę wsparcia, serdecznie dziękuję!

Zuzia