Natalia Wólczyńska

Apel

Dzień 21 lutego 2003 roku był dla mnie dniem niezwykłym, to wtedy po raz pierwszy trzymałam swoją kochaną córeczkę w ramionach. Wszystko wydawało się być dobrze, aż do momentu, kiedy ujawniły się u Natalki braki odruchów ssania i połykania. Jak się później okazało, podczas porodu doszło do niedotlenienia, które doprowadziło do uszkodzenia CUN i mózgowego porażenia dziecięcego pod postacią dyskinetyczną.

Przez swoją niepełnosprawność córka nie potrafi samodzielnie się poruszać. Każdy dzień stawia przed moją córeczką nowe wyzwania, a ja staram się robić wszystko, aby udało się jej je pokonać. Niestety koszty leczenia Natalki są niewyobrażalnie duże, a ja czuję bezradność, bo znacznie przekracza to moje możliwości finansowe… Od 9 m. ż. Natalki wychowuję ją i jej starszą siostrę samodzielnie, przez co nie miałam możliwości podjęcia pracy zarobkowej. Obecnie córka jest po kilku poważnych operacjach na jelitach gdzie groziła już zamartwica jelit oraz po bardzo ciężkich powikłaniach poszczepiennych ,gdzie przebywała w śpiączce w krytycznym stanie szpitalu na oddziale neurologicznym. Jest pod stała opieka psychiatry i neurologa w Warszawie oraz gastrologa. W najbliższym czasie córka rozpoczyna nową terapię w komorze tlenowej oraz hipoterapię. Wymaga mojej opieki 24 h na dobę.

Mimo tego wszystkiego moja córka nadal walczy o to, aby zrobić kolejny krok w swoim rozwoju. Dlatego bardzo Państwa proszę o pomoc, dzięki której będę mogła zapewnić Natalce dalsze leczenie i rehabilitację, które są dla niej szansą na to, że będzie w przyszłości bardziej samodzielna.

Każdy Państwa gest ma znaczenie!
Wdzięczna mama Natalki