Maksymilian Knapik

Apel

Maksiu, przyszedł na świat po ciężkim porodzie, był niedotleniony i przewieziony do szpitala dziecięcego w Prokocimiu w celu hipotermii. W czwartej dobie życia przeszedł skomplikowaną operację rekonstrukcji przełyku i zamknięcia przetoki tchawiczo-przełykowej. Podczas dalszej diagnostyki okazało się, że Maks nie słyszy, ma wady układu oddechowego i moczowego, nie może jeść doustnie, dlatego trzeba było założyć PEG. Stwierdzono u niego zespół genetyczny CHARGE.

Teraz Maksiu ma 3 lata i jest po kilku zabiegach, wielu badaniach i pobytach w szpitalach. Przejechał tysiące kilometrów drogi na konsultacje z lekarzami, rehabilitacje, zajęcia surdologopedyczne, neurologopedyczne i terapię z zakresu integracji sensorycznej. Nie poddajemy się i walczymy o jego sprawność i samodzielność w dalszym życiu.

Nasz synek wykazuje się dużą cierpliwością i determinacją, przez co widoczne są postępy w jego rozwoju. Jego codzienność jest pełna wyzwań. Uczymy się komunikacji za pomocą języka migowego, żeby móc się porozumieć, dopóki nie zacznie słyszeć i rozumieć dźwięków mowy. Ponadto rozwój psychoruchowy Maksia jest mocno zaburzony, ze względu na duże problemy z równowagą wymaga ciągłej uwagi i asekuracji.

Od niedawna Maks ma wszczepiony implant ślimakowy i założony procesor mowy, dlatego w tym roku najwięcej uwagi chcemy poświęcić na terapię słyszenia.
Za każdy gest i okazane wsparcie serdecznie dziękujemy.

Wdzięczni rodzice Walecznego Maksia