Razem dla Olivera

Gdy przyszedł na świat nasz syn byliśmy tacy szczęśliwi. W domu czekała na niego młodsza siostra, a my byliśmy dumni, że mamy wszystkie dzieci w domu: córeczkę i synka. Niestety nasze szczęście trwało zaledwie 19 miesięcy….

Gdy Oliver miał 19 miesięcy wszystko się zmieniło…po pierwszym ataku padaczki nie zdawaliśmy sobie sprawy, że nasze życie nie będzie już nigdy wyglądać, jak dotychczas. Choroba postępowała bardzo szybko, aż w końcu odebrała naszemu synkowi samodzielności… Ciężko jest patrzeć na cierpienie własnego dziecka…jednak najgorsza jest ta niemoc…niemożność ulżenia cierpieniu.

Obecnie Oliver jest całkowicie niesamodzielny…wymaga pomocy przy każdej najprostszej czynności dnia codziennego, a okrutna choroba odbiera mu każdy postęp. Jednego dnia cieszymy się z nowo nabytej, dzięki ciężkiej rehabilitacji umiejętności, a drugiego patrzymy jak drgawki zabierają nam wszystko…

Życie naszej rodziny jest całkowicie podporządkowane pod potrzeby syna. Odłożyliśmy na bok nasze plany i marzenia…choroba zweryfikowała wszystko, obróciła nasze życie o 180 stopni. Jedno z nasz musiało całkowicie poświęcić się opiece nad synkiem, co oznacza że nasze możliwości zarobkowania są mocno ograniczone. Niedawno otrzymaliśmy mieszkanie komunalne… w końcu mamy szansę na mieszkanie na swoim…niestety jednak lokal wymaga generalnego remontu, na który mamy czas do połowy marca 2019 roku. Nie posiadamy takich ogromnych środków, aby odremontować mieszkanie.

Prosimy o pomoc w stworzeniu bezpiecznego miejsca dla naszej rodziny….