Tomasz Brechelke

Apel

Cześć! Nazywam się Tomek. Urodziłem się w 40. tygodniu ciąży, jednak w drugiej dobie życia wystąpiły u mnie ukryte drgawki i hipoglikemia. Pierwsze półtora tygodnia życia spędziłem na OIOM-ie na oddziale neonatologii dziecięcej.

Kiedy skończyłem 3 tygodnie, mogłem wrócić z mamą i tatą do domu. Niestety nasz spokój nie trwał długo. W 5. miesiącu życia doznałem pierwszego ataku padaczki, a po krótkim czasie rodzice usłyszeli, że mamy do czynienia z padaczką lekooporną. W rozwoju troszkę odstawałem od rówieśników, a w wieku 3 lat, po diagnozie lekkiego upośledzenia umysłowego, rozpocząłem swoją przygodę z przedszkolem terapeutycznym. Rok później rodzice usłyszeli od psychiatry diagnozę: "Autyzm dziecięcy niskofunkcjonujący". Mam autyzm. Mnie się nie leczy... Mnie się uczy, jak żyć w świecie, do którego nie pasuję. Przed 8. urodzinami przyszedł czas na odnowienie dokumentów – tym razem na czas nauki w szkole. Okazało się, że upośledzenie umysłowe pogłębiło się do stopnia umiarkowanego. Jestem pod stałą opieką neurologa, psychiatry oraz okulisty. Regularnie korzystam z terapii, które są dla mnie nauką życia, m.in. terapii logopedycznej, terapii ręki, treningu umiejętności społecznych, integracji sensorycznej, hipoterapii i dogoterapii. To moja walka o samodzielność, w której stale robię postępy. Razem z moimi rodzicami pragniemy zwrócić się do Państwa z prośbą o pomoc, która pomoże zapewnić mi wielopłaszczyznową terapię, rehabilitację oraz specjalistyczną pomoc ku lepszemu życiu. Każdy Państwa gest wsparcia, ma ogromne znaczenie i realnie wpływa na moją przyszłość. Wdzięczni za poświęcony czas i okazaną pomoc,
Tomasz z rodzicami