Radosław i Tadeusz Szlufik

Apel

„Żeby kiedyś bracia mogli się kłócić”

Jesteśmy rodzicami trójki wspaniałych chłopców 6 – letniego Rafała oraz Radosława i Tadeusza, bliźniąt urodzonych 22 września 2020 roku. Najmłodsi chłopcy Radzio i Tadzio potrzebują pomocy, gdyż przyszli na świat przedwcześnie w 26 tygodniu ( 6 miesiącu) ciąży na granicy przeżycia z wagą 960 gram ( Radosław ) 1150 gram ( Tadeusz).

Chłopcy zostali przewiezieni do szpitala w innym mieście, który miał kompetencje do utrzymania ich przy życiu, z powodu braku miejsc trafili na dwa różne oddziały. Tadeusza widziałam pierwszy raz w 5 dobie jego życia przez 15 sekund, kolejny raz widziałam jego zdjęcie w 29 dobie życia.

Tadzio w pierwszej dobie został zaintubowany i podłączony do respiratora. Od drugiej doby życia korzystał z maski tlenowej.
Zmagał się z silną infekcją. Był leczony mocnymi antybiotykami. Miał drożny przewód tętniczy Botella, który udało się zamknąć farmakologicznie. Tadzio bardzo dzielnie poradził sobie z przedwczesnymi urodzinami, oprócz typowej wcześniakom anemizacji i bycia na granicy toczenia krwi - po prostu sobie rósł i powoli stawał się samodzielny oddechowo i żywieniowo. Przed wyjściem ze szpitala okazało się jeszcze, że ma retinopatię i konieczny jest zabieg na oczy w narkozie. Obecnie Tadeusz jest już w domu, od początku rehabilitowany, ponieważ pomimo w miarę dobrej historii, nadal jest zagrożony niepełnosprawnością, a pierwsze lata jego życia pokażą nam, jak będzie.

Radzio również został podłączony do respiratora, ale dopiero w szpitalu docelowym. W drugiej dobie życia dostał wylewów 4 najwyższego stopnia. Niestety rokowania w takiej sytuacji nie są najlepsze, jednak wierzymy w wielką moc mózgu malutkich dzieci, który jest plastyczny i nieodgadniony i w to, że czas i rehabilitacja, pozwolą Radziowi na prawidłowy rozwój. Radosław tak jak brat miał drożny przewód Botella, infekcję oraz retinopatię. Dodatkowo w 9 dobie życia doszło do perforacji jelita, którego leczenie się powikłało i obecnie chłopiec ciężko dochodzi do siebie. Przebywa w szpitalu, jest rehabilitowany na oddziale. Czekamy na niego z niecierpliwością i planem intensywnej rehabilitacji.

Prosimy o pomoc, gdyż podwójne koszta leczenia i rehabilitacji niestety nas przerosną.

Proszę, pozwólcie im spróbować, a nam dać szansę, abyśmy mogli w przyszłości usłyszeć jak się kłócą o każdą zabawkę.

Za każde wsparcie z serca dziękujemy!

Wdzięczni Rodzice