Piotr Szczęsny i Jan Szczęsny

Apel

Nasi synowie – Piotrek i Janek – mają upośledzenie w stopniu znacznym, AUTYZM, padaczkę … Funkcjonują jak małe dzieci, mimo, że starszy ma 21 lat, a młodszy 14 lat. Trudna jest codzienność, zwykłe prozaiczne czynności. Chłopcy są całkowicie niesamodzielni. Wszystko wiąże się z organizacją i planowaniem.

Jesteśmy w nieustannym napięciu, między jednym a drugim atakiem złości lub padaczki lub atakiem agresji, między przygodą związaną z wyrzucaniem, ucieczką, podkreślaniem istnienia. Jako rodzice staramy się uczynić wszystko, aby żaden z nich, nieświadomie, nie zrobił sobie krzywdy. Na młodszego syna musimy uważać, żeby nie wyrwał się i nie wybiegł na ulicę. Janek nie mówi, nie powie nam, co go boli, co mu przeszkadza – krzyczy lub mruczy albo sylabizuje. Oprócz autyzmu ma on poważne zaburzenia integracji sensorycznej oraz nietolerancje spożywcze.

Wiemy, że z każdym rokiem chłopcy są starsi i my jesteśmy starsi i wiemy, że mamy coraz mniej czasu, aby nauczyli się tego, co potrzebne jest w życiu – komunikacji, – samodzielności, - współpracy, - właściwego zachowania, - dostosowania się do norm społecznych …Oboje potrzebują licznych zajęć. CIĄGLE MUSZĄ SIĘ UCZYĆ życia, spotkań z asystentami, terapeutami, treningu społecznego….

Wśród dzieci z autyzmem nauka oraz wszelka edukacja mają ogromne znaczenie. Musimy zapewnić im nieustanną terapię, gdyż jej brak pogłębia upośledzenie. Każdy z chłopców jest inny, posiada inne braki oraz inne potrzeby. Każdy z nich jest na innym etapie rozwoju. Zapewniamy wszystkich, że 1,5 % zostanie dobrze zainwestowane. Dobro, którego zostaniecie udziałowcami zaprocentuje i dla kogoś świat stanie się lepszy.

Piotr oraz Izabela