Paweł Chmura

Apel

Diagnoza spektrum autyzmu u naszego syna, Pawła, przyszła po wielu miesiącach niepewności, obserwacji i licznych konsultacjach ze specjalistami. Usłyszeliśmy ją tuż przed jego czwartymi urodzinami. To był trudny czas – pełen pytań, obaw, ale także nadziei. W 2025 roku doszła kolejna diagnoza: ADHD. To potwierdziło nasze obserwacje dotyczące nadpobudliwości, ogromnych trudności z koncentracją oraz kłopotów z codziennym funkcjonowaniem.

Paweł to niezwykły chłopiec. Już jako dwulatek znał alfabet i potrafił liczyć do 50. Zaskakiwał nas swoją bystrością, ale jednocześnie nie reagował na imię, unikał kontaktu wzrokowego, miał ograniczoną gestykulację. Obecnie, mimo intensywnych terapii – integracji sensorycznej, fizjoterapii, zajęć z logopedą – i widocznych postępów, nasz syn wciąż mierzy się z ogromnymi trudnościami.

Zdiagnozowane ADHD sprawia, że Paweł nie jest w stanie skupić się nawet na najprostszych poleceniach. Nie przetwarza ich i bez stałego wsparcia osoby dorosłej nie potrafi ich wykonać. Ma też poważne problemy z samoobsługą – ubieranie się, mycie, jedzenie – każda z tych czynności wymaga naszej pomocy. Jest w ciągłym ruchu – skacze, biega, nie potrafi usiedzieć w miejscu, a jego zachowanie bywa niebezpieczne, zwłaszcza na drodze czy w przestrzeni publicznej.

Obecnie jesteśmy na trudnym etapie doboru odpowiednich leków, które mogłyby pomóc mu funkcjonować w codzienności. Równolegle staramy się uzyskać nowe orzeczenie o niepełnosprawności, które uwzględni konieczność stałej opieki.

Paweł bardzo potrzebuje kontynuacji terapii i wprowadzenia nowych, szczególnie tych zaawansowanych, jak Biofeedback, Tomatis, terapia przetwarzania słuchowego, trening umiejętności społecznych oraz indywidualnych zajęć z psychologiem w nurcie CBT.

Wiemy, jak wiele już osiągnął – jego postępy są codzienną motywacją, by nie ustawać w walce o jego przyszłość. Jako rodzice marzymy, by pewnego dnia mógł być jak najbardziej samodzielny.

Dlatego prosimy o pomoc. Każda, nawet najmniejsza wpłata, to realne wsparcie w tej drodze – do większej samodzielności, bezpieczeństwa i lepszego funkcjonowania naszego syna.

Z całego serca dziękujemy za każdą okazaną życzliwość i wsparcie.

Z głęboką wdzięcznością,
Rodzice Pawła