Monika Mosór

Apel

🌟 Monika walczy o samodzielność – pomóżmy jej w tej nierównej walce! 🌟
🦋 Nazywam się Monika Mosór, mam 27 lat. Urodziłam się z przepukliną oponowo-rdzeniową – to brzmi medycznie, ale dla mnie to codzienne zmaganie z ciałem, które nie działa tak, jak bym chciała.
🌼 Zamiast biegać po łące, nauczyłam się poruszać na wózku inwalidzkim ♿. Towarzyszy mi:
• wodogłowie 🧠 – powodujące bolesny ucisk w głowie
• pęcherz neurogenny 🚽 – każda wizyta w toalecie to stres
• zespół Arnolda-Chiariego II stopnia ⚖️ – zaburza moją równowagę
• padaczka ⛈️ – nieprzewidywalna jak burza
💪 Każdy dzień to podróż przez ból, nadzieję i nieustanną walkę, ale nie jestem tylko pacjentką. Jestem kobietą z marzeniami, uczuciami i ogromną chęcią życia ❤️. Nie godzę się na to, by choroba mnie definiowała. Codziennie uczę się, jak być bardziej samodzielna, jak walczyć o szczęście i swobodę 🌈.
🎁 W październiku dostałam niezwykłą szansę – turnus rehabilitacyjny w Ośrodku Polanika 🏡. To miejsce, gdzie osoby takie jak ja odzyskują sprawność, siłę i poczucie wspólnoty 🤝.
👥 Tam czekają na mnie terapeuci, ćwiczenia, rozmowy, śmiech i łzy – wszystko to, co buduje wewnętrzną siłę 🌟.
💖 Ten turnus to drzwi do świata, w którym mogę być silniejsza, mniej zależna, bardziej sobą ✨. Ale... koszt wyjazdu jest dla mnie nieosiągalny 😔.
🙏 Dlatego zwracam się do Ciebie – do osoby, która może mi pomóc zrobić ten krok ku niezależności 🚀.
💸 Każda złotówka, każde dobre słowo, każda emocja, którą mi podarujesz – to cegiełka 🧱, która buduje mój nowy początek.
💗 Z całego serca dziękuję za to, że jesteś ze mną. Dzięki Tobie mogę wierzyć, że niemożliwe staje się możliwe 🌈🌟
Z wdzięcznością i nadzieją,
Monika 🦋