Maksymilian Micek

Apel

Maksymilian (8 l) w wieku 3,5 roku został zdiagnozowany w kierunku mutyzmu wybiórczego (MW). Dziecko, które nie wykazywało lęku przed pójściem do przedszkola i mówiło dużo, budując zdania złożone, od otwarcia oczu rano, do ich zamknięcia wieczorem, przestawało się komunikować w sytuacjach stresowych, ale też czasem w domu i wśród najbliższych znajomych. Pojawiły się zmrożenia i napady lęku, a każdej nocy budził się z płaczem. Podczas takich ataków nie potrafiliśmy się z nim skomunikować, mogliśmy tylko być obok i czekać.

Metodą małych kroków (ze wsparciem Fundacji Mutyzm Wybiórczy Reaktywacja) zaczęliśmy pracę z Maksem w domu, co paradoksalnie ułatwiła nam pandemia, bo przedszkole było zamknięte – a więc jeden z czynników stresogennych został odcięty. Równocześnie już wtedy stwierdzono hipotonię posturalną i nad poprawą napięcia mięśniowego z Maksymilianem pracowali fizjoterapeuci. Podczas każdych ćwiczeń w sali musiał być jeden z rodziców, żeby odczytywać z mimiki dziecka potencjalne problemy i zblokowania, żeby rozładować napięcie, zanim dojdzie do zmrożenia. Trwało wiele miesięcy, zanim Maksymilian zaczął wypowiadać pojedyncze słowa i zdania do swojej fizjoterapeutki, a rodzic mógł czekać na niego przed salą ćwiczeń, a nie być obok.

Z końcem 2021 roku nasz syn przestał wpasowywać się w profil dziecka z mutyzmem wybiórczym, jednocześnie zmiana, jaka w nim się zadziała, skłoniła nas do kolejnych konsultacji. Wiosną 2022 r. ostatecznie wycofano diagnozę MW, a zastąpiono ją: spektrum autyzmu, zespół Aspergera. Mając w pamięci czas z mutyzmem – to tak jakby nam, rodzicom, ktoś zdjął z pleców ogromny ciężar.

Z powodu częstych, nawracających infekcji górnych dróg oddechowych, latem 2022 r. trafiliśmy z Maksem do Pani alergolog, dzięki której okazało się, że mamy do czynienia z bardzo silną alergią. Po wdrożonym leczeniu częstotliwość infekcji spadła, a pojawiający się katar był łagodny i szybko mijał. Z początkiem 2023 r. zaczęliśmy odczulanie, co wiąże się ze sporym nakładem finansowym, ale pozytywne efekty były odczuwalne już przy pierwszej infekcji — także za 2-3 lata Maks będzie wolnym od alergii chłopakiem :).

Przed Maksymilianem również kolejne miesiące i lata intensywnej rehabilitacji w celu poprawienia czucia schematu własnego ciała. Im szybciej rośnie, tym bardziej zaburza się równowaga. I tak w kółko – dwa kroki do przodu, krok w tył.

Wrzesień 2023 to start szkoły. Maksymilian poszedł do szkoły w innej dzielnicy niż chodził do przedszkola i możliwe, że dzięki zmianie środowiska zaczął z czystą kartą, wszedł pewny siebie, zadowolony, dumny, że jest szkolniakiem.
Dzięki moim działaniom została mu przydzielona nauczycielka wspomagająca, która jak to stwierdził: „nie musi mi pomagać” ;) - natomiast wspiera go w sytuacjach, w których Maks gorzej sobie radzi. Mam natomiast sygnały od Wychowawczyni, że jest duży postęp.

Na ten moment kontynuujemy zajęcia TUS w szkole + rewalidację + rehabilitację. Oprócz tego Maksymilian raz w tygodniu chodzi na basen - uczy się pływać, a przy okazji wzmacnia te partie ciała, które są osłabione.

Priorytetem są również dla nas:
- regularne wizyty u ortotyka w celu dobrania odpowiednich butów albo zrobienia specjalnych wkładek do butów Maksa;
- stała opieka kliniki okulistycznej, ponieważ Maksymilian ma specyficzną wadę i konieczny jest ciągły monitoring stanu wzroku;
- stała opieka ortodontyczna - musieliśmy założyć mu aparat na dwie jedynki, żeby dwójki miały w ogóle miejsce do wyrośnięcia.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Do tej pory to my pomagaliśmy w tego typu przedsięwzięciach, dzisiaj jesteśmy z drugiej strony – zwracamy się z prośbą o pomoc.

Pomyślcie o nas, wypełniając swoje deklaracje podatkowe za bieżący rok. Dziękuję za każde wsparcie.

Sabina Micek (mama)