Lilia Kwiatkowska

Apel

Nasza ukochana Lili ma 3,5 roku. To urocza dziewczynka, która natychmiast podbija serca ludzi, z którymi ma kontakt. Uwielbia zwierzęta i dinozaury. Praktycznie nie rozstaje się ze swoim ukochanym pluszowym pieskiem, który ma na szyi zawiązane miękkie, puszyste sznureczki. Ich dotykanie przywraca Lili poczucie bezpieczeństwa i łagodzi stres.

Bardzo długo wyczekiwana przez swoich rodziców, Lili przyszła na świat mając zaledwie 2570 g (hipotrofia płodu). Niestety rozwój Lili nie przebiegał prawidłowo. Nie lubiła być noszona na rękach, tulona, a jej kontakt wzrokowy był krótki i przelotny. W wieku czterech miesięcy karmienie jej butelką było możliwe tylko w łóżeczku, ponieważ unikała z nami bliskiego kontaktu. Równocześnie pojawiły się nawracające problemy z odmową jedzenia. Lili miała potrzebę ciągłego ruchu i zmian rodzajów aktywności, co uspokajało jej wrażliwy układ nerwowy. Uspokojenie jej do snu w ciągu dnia lub nocnego odpoczynku było bardzo trudnym wyzwaniem, a noce były niespokojne, pełne ciągłych pobudek, przerywane dość często kilkugodzinnym czuwaniem. Mając nieco ponad 2 lata, Lili trafiła do poradni psychologiczno-pedagogicznej z podejrzeniem autyzmu. Tam otrzymała terapię logopedyczną oraz integracji sensorycznej w ramach Wczesnego Wspomagania Rozwoju, z uwagi na nieharmonijny rozwój psychoruchowy oraz wskazanie do dalszej diagnostyki. Rozpoznanie autyzmu atypowego padło w lipcu 2023 roku w poradni dla osób z autyzmem. Na tej podstawie przyznano Lili kształcenie specjalne. Zebrana dokumentacja medyczna była na tyle obszerna, że w grudniu tego samego roku przyznano córeczce orzeczenie o niepełnosprawności. Dodatkowo Lili jest obserwowana pod kątem epilepsji (rozpoznania w rodzinie oraz pierwszy napad drgawkowy).

Obecnie córeczka uczęszcza do przedszkola, jednak jej ciągłe nieobecności spowodowane bardzo częstymi infekcjami utrudniają proces adaptacji, który trwa jeszcze od żłobka, tj. od października 2022 roku. W placówce rozmawia wyłącznie z nauczycielami, odpowiadając na pytania "tak" lub "nie", nie podejmuje kontaktu oraz zabawy z rówieśnikami, prawie nic nie je, nie zgłasza potrzeb fizjologicznych. W domu również jej jadłospis jest mocno ograniczony. Lili ma od zawsze bardzo silny lęk separacyjny związany z mamą (poza potrzebą ciągłej jej obecności, bez mamy nie chce spożywać posiłków, korzystać z toalety). Ma silne lęki przed dziećmi (gdy nie jesteśmy w pobliżu), jasnym światłem, głośnymi dźwiękami, na pustej drodze obawia się nadchodzącego człowieka lub nadjeżdżającego samochodu. Jest bardzo wrażliwa. W domu występują częste płacze o nieznanym pochodzeniu, uczucie rozbicia, frustracja, nerwowość, zaburzenia snu. Lili nie umie dobrze identyfikować swoich potrzeb (czy jest głodna, czy potrzebuje skorzystać z toalety), nie umie określić, co i dlaczego ją boli, wymaga ciągłego inicjowania przez nas zabawy i jej zmienności, po czym odtwarza codziennie te same scenki, dialogi, pytania, rytuały. Bardzo brakuje jej pewności siebie.

Pragniemy dla Lili, aby w tym świecie pełnym ludzi, który ją przeraża, znalazła w sobie ukojenie. Chcemy zminimalizować jej stres, nauczyć samodzielności i tego, by nie poddawała się tak łatwo. Aby ułatwić jej funkcjonowanie, potrzebujemy wsparcia, zarówno fizycznego, jak i finansowego, aby zapewnić Lili drogą diagnostykę medyczną (neurologiczną, immunologiczną, metaboliczną, genetyczną), zwiększyć liczbę terapii, których w ramach NFZ jest bardzo mało, oraz zakupić pomoce logopedyczne i terapeutyczne (także te komputerowe i multimedialne). Różnorodność środków i pomocy dydaktycznych umożliwiających wspomaganie rozwoju naszej córeczki sprzyjać będzie nabywaniu przez nią kompetencji językowych i komunikacyjnych, a także umiejętności społecznych.

Każdy nowy dzień to dla Lili walka o poczucie bezpieczeństwa. Dajmy jej to poprzez naszą życzliwość i zrozumienie jej potrzeb. Wesprzyjmy ją także finansowo. Bardzo liczymy na Waszą pomoc!