Kornelia Szafrańska

Apel

Cześć, to ja, Kornelia. Pamiętacie mnie? Jeszcze będąc w brzuszku mamy, gdzie powinno być bezpiecznie, musiałam toczyć walkę o życie z wirusem cytomegalii. Mam już półtora roku. Niestety czas pokazał, że nie rozwijam się prawidłowo. Mimo, że jestem wiecznie uśmiechnięta i bardzo towarzyska, nie potrafię wielu rzeczy.

Mam małogłowie i inne wrodzone wady mózgu, Mam również padaczkę i mózgowe porażenie dziecięce, takie najgorsze z możliwych. Nie potrafię jeszcze siedzieć, moje ręce nie chcą mnie słuchać. Dalej walczę z napięciem mięśniowym, to mój przeciwnik do końca życia. Wszyscy powtarzają mi, że jestem silną dziewczynką, że dam radę.. że jeszcze wszystkim pokażę! Żeby tak się stało potrzebuję różnych zajęć terapeutycznych, rehabilitacji, turnusów i sprzętów, które pomogą mi w funkcjonowaniu. Proszę, podaruj mi swoje 1,5%.

"Nie możemy zmienić kierunku wiatru, ale możemy inaczej postawić żagle "