Emilian Miodunka

Apel

Emilek urodził się w maju 2008 roku. Otrzymał 8 punktów w skali Apgar. Przez pierwsze miesiące swojego życia rozwijał się, tak jak inne zdrowe dzieci. Pierwsze problemy zdrowotne pojawiły się około 10 miesiąca życia, gdy nie potrafił jeszcze samodzielnie usiąść, miał trudności z zasypianiem, nie raczkował i nie utrzymywał przedmiotów w ręce. Następnie pojawiły się problemy z rozwojem ruchowym, liczne braki zarówno w motoryce dużej jak i małej, brakiem mowy, samodzielnym jedzeniem, napięciem mięśniowym jak również uszkodzeniem stawu skroniowo żuchwowego i podejrzeniem uszkodzenia układu piramidowego. Emilek przez blisko 7 lat był dzieckiem niezdiagnozowanym. Żadna z rozlicznych diagnoz a były one bardzo różne nie przyniosła odpowiedzi, co dziecku dolega właściwie, co jest przyczyną jego dolegliwości.

Przełomem okazały się konsultacje z ukraińskim lekarzem w Krakowie w październiku 2015r. Doktor Vitalij Vel – traumatolog zdiagnozował u naszego synka zespół niewydolności tętnicy kręgowo-podstawnej szyjnego odcinka kręgosłupa na skutek przemieszczenia kręgów szyjnych C1, C2 i C3, co prawdopodobnie miało wpływ na uszkodzenie układu piramidowego, wzmożone napięcie szyi i mogło skutkować utrudnieniem w przepływie krwi, ewentualnie płynu mózgowo – rdzeniowego. Taka niewydolność tętnicy w skutek jej zwężenia jak nam wytłumaczył powoduje ograniczenia przepływu krwi, które prowadzi do niedokrwienia mózgu i może powodować takie objawy jak u naszego synka tj. zaburzenia ruchowe i czuciowe, zaburzenia mowy lub jej rozumienia a u innych dzieci np. niedowłady, porażenia czy tez ból i zawroty głowy. Obecnie jesteśmy po 4 turnusach rehabilitacyjnych, które miały na celu korekcji tkanek miękkich kręgosłupa prowadzonych przez zespół lekarzy wertebrologów, fizjoterapeutów i neurologa kierowanych przez dr Vitalija Vel. 

Z radością patrzymy na rezultaty każdego z nich, bo po każdym z turnusów widoczne są nowe postępy zarówno dla nas rodziców jak i naszych najbliższych. U Emilka poprawiła się koncentracja uwagi, koordynacja wzrokowo-słuchowa, jak również motoryka duża i mała, lepszy balans ciałem, komunikatywność dzięki pojawieniu się pierwszych słów a nawet zdań. Choć mowa ma typowe cechy dyzartii spastycznej to jest dla nas ogromną radością i wyzwaniem na dłuższy czas, bo na skutek zaburzeń artykulacyjno oddechowych, pracy z neurologopedą jest, co nie miara i na dłuższy czas. Zdajemy sobie sprawę, że przed nami jeszcze mnóstwo pracy. Koszty specjalistycznej terapii w tym turnusów rehabilitacyjnych w kraju i za granicą, suplementacji mikro i makroelementami, witaminami oraz leczenia farmakologicznego ( wszystkie leki poprawiające mikrokrążenie i pracę mózgu sprowadzane są z za granicy ze względu na ich brak na rynku polskim), rehabilitacji metodą Bobath ( między wyjazdami na w/w turnusy rehabilitacyjne), udział w zajęciach na basenie i zajęć z neurologopedą liczone są już w tysiącach złotych, co przekracza nasz wspólny budżet rodzinny. Naszym marzeniem a jednocześnie szansą na szybszy powrót naszego syna do zdrowia jest kontynuacja wyjazdowych turnusów rehabilitacyjnych oraz możliwość uczestniczenia w turnusie delfinoterapii w Truskawcu na Ukrainie.  

Dlatego też bardzo prosimy o pomoc oraz zrozumienie nas rodziców walczących o ukochane dziecko. Za każde wparcie dziękujemy. Rodzice Renata i Stanisław.