Emilia Balik

Apel

Nazywam się Emilka i mam 5 lat.
Jestem wesołą, ciekawą świata dziewczynką, która chętnie poznaje nowych ludzi i szybko nawiązuje kontakty z rówieśnikami. Niestety mam duże trudności w komunikowaniu się – nie mówię pełnymi zdaniami, a na co dzień posługuję się prostymi słowami. Najczęściej rozumie mnie tylko moja Mama.

Jestem w trakcie intensywnej terapii logopedycznej. Mam stwierdzoną afazję oraz zdiagnozowaną niepełnosprawność intelektualną w stopniu lekkim.

Uczęszczam do przedszkola, w którym objęto mnie programem wczesnego wspomagania rozwoju oraz kształcenia specjalnego. Dzięki temu mogę lepiej funkcjonować wśród rówieśników i uczyć się codziennych umiejętności.

Mam poważną wadę wzroku – nadwzroczność, astygmatyzm i okresowego zeza zbieżnego – dlatego noszę okulary i regularnie jeżdżę na kontrole do okulisty oraz neurologa. Jestem również pod opieką lekarza genetyka, który szuka przyczyny mojej niepełnosprawności.

W tym roku rozpoczęłam zajęcia z fizjoterapeutą, który pomaga mi korygować wadę postawy, aby łatwiej mi było chodzić i biegać. Robię duże postępy, ale przede mną wciąż długa droga, by móc swobodnie mówić, bawić się i w pełni cieszyć się dzieciństwem.

Zwracam się z ogromną prośbą o wsparcie w dalszym leczeniu i rozwoju. Wszystkie badania, konsultacje i zajęcia terapeutyczne są bardzo kosztowne. Moja Mama, z którą mieszkam, codziennie walczy o to, by zapewnić mi jak najlepsze warunki do rozwoju. Każda, nawet najmniejsza pomoc, przybliża mnie do celu – samodzielnego, zdrowego i szczęśliwego dzieciństwa.