Atef Tadrous i Hana Elhattab

Apel

Atef urodził się w styczniu 2012 roku i już od wczesnego dzieciństwa wyróżniał się wśród rówieśników swoim zachowaniem i przebiegiem rozwoju. W 2019 roku u mojego synka zdiagnozowano autyzm, ADHD, zachowania opozycyjno – buntownicze oraz zaburzenia integracji sensorycznej. Problemy Atefa są głównie związane z jego funkcjonowaniem w społeczeństwie i brakiem rozumienia emocji. Atef nie odróżnia fikcji od rzeczywistości, nie zastanawia się nad konsekwencjami swoich decyzji. Jest zbyt ufny w stosunku do zupełnie obcych mu ludzi, nie zdając sobie sprawy z tego, że mogą mieć złe zamiary. Atef potrzebuje wielospecjalistycznego wsparcia. Pozostaje pod stałą opieką psychologa, logopedy, psychiatry i pedagoga. Wymaga intensywnego uczestnictwa w terapii sensorycznej, terapii umiejętności społecznych oraz terapii behawioralnej. Niestety NFZ nie jest w stanie pokryć wystarczającej liczby godzin, potrzebnych mojemu dziecku.

W 2022 roku funkcjonowanie Atefa się pogorzyszło, częsta agresja w szkole, częste wybuchy w domu, stany depresyjne, niechęć do higieny, brak motywacji do nauki, zmienność nastrojów i z wiekiem zamiast lepiej, jest coraz gorzej. Życie nasze jest ustawiane głównie pod niego, wyjścia itp. W 2023 roku lekarz postawił podejrzenie dodatkowej choroby, jaka jest dwubiegunówka afektywna. Jest na obserwacji na lekach. Czekamy też na miejsce w szpitalu psychiatrycznym, ma iść w styczniu lub w lutym 2024. Mamy wiele trudności w codziennym funkcjonowaniu i smutne jest to, że na przełomie lat zamiast być lepiej jest gorzej.

Hana, młodsza siostra Atefa, przyszła na świat w 2018 roku. Od początku była bardzo cichą, skrytą, zamkniętą w sobie dziewczynką. Gdy Hana poszła do żłobka problem okazał się dużo większy – Hana nie bawiła się z dziećmi, nie komunikowała swoich potrzeb, nie komunikowała się werbalnie z wychowawcą grupy. W lipcu 2021 roku tuż przed trzecimi urodzinami mojej córeczki, po wielospecjalistycznej diagnozie, okazało się, że Hana również ma autyzm wczesnodziecięcy. Hana poza domem jest ogromnie skryta i cicha, w domu zaś wyładowuje wszystkie skumulowane w sobie emocje przez krzyk, płacz, bicie i tupanie. Coraz częściej nie komunikuje swoich potrzeb słownie, a krzykiem i piskiem. Obecnie moja córeczka uczęszcza do prywatnego przedszkola terapeutycznego i potrzebuje wielospecjalistycznego wsparcia, wymaga także dalszej, niezwykle kosztownej diagnostyki. Pomimo że Hana funkcjonuje dużo lepiej niżą tef to też potrzebuję specjalnego podejścia. Hana kocha zwierzęta i świetnie je rozumie obecnie potrzebuję, terapii ze zwierzętami, które są bardzo kosztowne.

Jako samotnie wychowująca mama dwójki niepełnosprawnych dzieci, zwracam się do Państwa z prośbą o pomoc. Każda wpłacona złotówka jest dla nas bardzo cenna. Jako mama pragnę zapewnić dzieciom możliwość prawidłowego rozwoju tak, aby w przyszłości mogły funkcjonować w świecie, który obecnie nie jest dla nich zrozumiały.

Bardzo proszę o wsparcie!
Mama Atefa i Hany.