Alicja Kołodziejczak

Apel

Cały okres ciąży Alicji przebiegał prawidłowo. Córeczka urodziła się w listopadzie 2022 roku i na pierwszy rzut oka była całkowicie zdrowym, kochanym maleństwem, którego stan zdrowia nie budził powodów do zmartwień. Jednak od pierwszych chwil życia dziewczynki dostrzegałam, że z jej oczkiem dzieje się coś niepokojącego. Było mniejsze, przymrużone, ropiejące, innego koloru, a ponadto córce towarzyszył światłowstręt. Lekarze sugerowali, że jest to spowodowane zatkaniem kanału łzowego, jednak długotrwała antybiotykoterapia nie przyniosła pożądanego efektu.

Udaliśmy się po specjalistyczną pomoc do okulisty - to, co usłyszeliśmy w gabinecie, budzi w nas strach do dzisiaj… Usłyszeliśmy diagnozę wrodzonej zaćmy lewego oka, małoocza oraz przetrwałych naczyń krwionośnych soczewki. Wiadomość o tym, że nasza maleńka córeczka nie widzi od urodzenia, wywołała u nas płacz, przerażenie i niedowierzanie. Mogliśmy tak wiele zrobić, a minęło już mnóstwo cennego czasu. Skierowano nas do specjalistycznego ośrodka w Warszawie, gdzie potwierdzono rozpoznanie. Ala przeszła zabieg usunięcia naturalnej soczewki. Pojawiło się światełko w tunelu, że Alicja będzie widzieć. Jednakże czeka nas długa droga walki o wzrok. Jesteśmy świadomi, że ostrość widzenia w chorym oczku nie będzie taka jak u zdrowych rówieśników. Jesteśmy pełni nadziei, współpracujemy ze wspaniałymi specjalistami, którzy dbają o dobro naszej ukochanej córeczki. Czeka nas długa rehabilitacja, ćwiczenia i częste wizyty w odległej Warszawie. Ala nosi soczewkę twardą, którą trzeba wymieniać średnio co 4 miesiące. W kolejnym etapie Ala będzie musiała przejść operację wszczepu sztucznej soczewki oraz zabieg plastyki zeza.