Agata i Alicja Skubalskie

Apel

Nasza Lusia ma obecnie 9 lat. Mówi niewiele. To, co dzieciom neurotypowym przychodzi niemal z łatwością, dla dzieci autystycznych bywa ogromnym wyzwaniem. Nauka samodzielnego jedzenia była dla nas drogą przez mękę. Wcześniej podobnie było z odpieluchowaniem czy ubieraniem się. Ogromną barierą dla naszej Lusi jest wciąż brak komunikacji. Posługujemy się komunikacją zastępczą, ale nadal żywimy nadzieję, że w jakimś stopniu zaczniemy komunikować się werbalnie - że w końcu sobie porozmawiamy.

Jako rodzice dokładamy wszelkich starań, aby Lusia była po prostu samodzielna. Lęk przed tym, co stanie się z nią, gdy nas zabraknie, jest dodatkowym motorem do działania. Z Lusią pracujemy my, pracuje również szereg specjalistów (lekarzy, psychologów, logopedów, terapeutów etc.). Robimy naprawdę wszystko, co tylko możemy.

Nasza Agatka, niespełna 11-latka, od kilku lat choruje na cukrzycę typu 1. Nie, nie zachorowała „od cukierków”, bo jako dziecko nie jadła ich wcale. Na ten typ cukrzycy może zachorować praktycznie każdy. U nas czynnikiem aktywującym tak silną odpowiedź immunologiczną organizmu, że ten zniszczył swoje własne komórki, był wirus bostonki.

Cukrzyca powoduje wiele ograniczeń, wymaga niesamowitej dyscypliny i, trzeba przyznać, wyrzeczeń, ale pomimo tego staramy się, aby nasza córka mogła żyć w miarę normalnie.

Dzięki środkom pozyskanym od Państwa z 1,5% podatku możemy znacznie więcej. I za to dziś każdemu z osobna – a w szczególności Tobie – serdecznie dziękujemy!