Adam Tomaszewski

Apel

Cześć, jestem Adaś i mam 9 lat. Nie chodzę samodzielnie, ale poruszam się na wózku i uczę się w szkole podstawowej. Urodziłem się jako skrajny wcześniak w 28 tygodniu ciąży, ważąc tylko 1350 g. Po urodzeniu zostałem oddzielony od mamy, a lekarze podjęli trudną i długą walkę o moje życie. Miałem wylewy dokomorowe, leukomalację okołokomorową, zapalenie płuc i sepsę.

W szpitalu spędziłem 2,5 miesiąca. Nigdy się nie poddałem w walce o życie, ale wcześniactwo zostawiło ślad w postaci czterokończynowego mózgowego porażenia dziecięcego (MPD). Jestem pod opieką wielu poradni: okulistycznej, neurologicznej, ortopedycznej i chirurgicznej. Przede mną jeszcze dużo pracy, ciągle walczę o swój pierwszy samodzielny krok. Za mną długa droga codziennych, mozolnych rehabilitacji. Każdego dnia po szkole uczęszczam na ćwiczenia, na basen i na hipoterapię. Chciałbym częściej wyjeżdżać na specjalistyczne turnusy rehabilitacyjne, które są bardzo ważne dla mojego rozwoju, ale niestety są bardzo kosztowne. Dzięki ciężkiej i codziennej pracy wzmacniam swoje ciało, zbliżając się do samodzielnego chodzenia. Są to małe kroki, ale dla mnie ogromne. Chcę chodzić jak moi koledzy. Moi rodzice walczą o lepsze jutro dla mnie, a systematyczna rehabilitacja jest jedyną drogą do tego celu. Dlatego proszę o pomoc w gromadzeniu funduszy na turnusy rehabilitacyjne, pomoce dydaktyczne i specjalistyczny sprzęt.

Za każdy gest wsparcia serdecznie dziękuję!