Kamil Galisz

Apel

Kiedy Kamil miał 4 lata, zdiagnozowano u niego autyzm dziecięcy oraz stopy płasko-koślawe. Dla nas, rodziców, nie było to dużym zaskoczeniem, ponieważ już od 2 roku życia zauważyliśmy, że jego rozwój różni się od rozwoju jego brata, który jest od niego o 2 lata starszy.

Kamil nie komunikuje się z nami słowami, ale mimo to wiemy, co lubi. Gdy jest smutny, zły lub nie dostaje tego, czego chce, komunikuje to krzykiem. Często musimy się domyślać i zgadywać, co chce przekazać, obserwując jego wyraz twarzy.

Lubi bawić się klockami i autkami razem ze swoim bratem. Kamil uczęszcza do przedszkola prywatnego terapeutycznego tam rozpoczął swoją edukację i rehabilitację. Ze względu na duże koszty, nie korzystał z profesjonalnej rehabilitacji, więc dużo czytaliśmy i sami próbowaliśmy uczyć go nowych rzeczy na podstawie poradników.

W naszej rodzinie pracuje tylko mój mąż, a ja zrezygnowałam z pracy, aby zająć się naszymi synami i poświęcić swój wolny czas Kamilowi. Kamil wymaga stałej całodobowej opieki i nadal korzysta z pieluch, co generuje dodatkowe koszty. Komunikacja z naszym synem jest ograniczona, zarówno w aspekcie społecznym, jak i neurorozwojowym. Jego umiejętności mówienia nie przekraczają poziomu jednorocznego dziecka. Nie reaguje na imię i unika kontaktu wzrokowego. Naśladuje zachowania swojego starszego brata.

Zwracam się z ogromną prośbą o pomoc finansową na rehabilitację, dojazdy do lekarza, przedszkola, a także na pomoce dydaktyczne, szczególnie te wspierające naukę mowy. Marzymy, aby usłyszeć od Kamilka słowa '"Kocham Was", aby mógł dogonić swoich rówieśników i rozpoczął mówienie. Dziękujemy za każdy, nawet najmniejszy gest, który wesprze naszego synka w walce z jego trudnościami i pomoże mu zbudować drogę do pięknej i samodzielnej przyszłości.

Wdzięczni rodzice Kamilka.