Wojciech Bojarczuk

Apel

Dzień dobry! Mam na imię Wojtuś, jestem wesołym chłopcem, który uwielbia muzykę, przytulanie i szalone wygłupy z tatą. Gdy byłem jeszcze w brzuszku mamy, moi Rodzice usłyszeli, że urodzę się z Trisomią 21. Na ogół to dobrze, gdy dostajemy coś w prezencie, jednak dodatkowy chromosom nieźle namieszał w moim życiu.

Już od samego początku było mi trudniej niż innym, zdrowym dzieciom. Przez dwa tygodnie leżałem na oddziale neonatologicznym, gdzie zajmowało się mną wielu lekarzy. Zrobiono mi mnóstwo badań i okazało się, że mam wadę serduszka, która na szczęście nie wymaga operacji. Ponadto stwierdzono u mnie problemy z oddychaniem i obniżone napięcie mięśniowe. Po dwóch tygodniach w końcu mogłem udać się do domku, gdzie czekali na mnie kochający Rodzice. Dowiedziałem się jednak, że czeka mnie długa droga walki o sprawność. Regularnie muszę bywać u różnych lekarzy, takich jak kardiolog, endokrynolog, audiolog, okulista czy neonatolog. Od piątego tygodnia życia dzielnie ćwiczę podczas zajęć rehabilitacyjnych oraz neurologopedycznych, co wymaga ode mnie i od moich Rodziców dużo wysiłku. By terapia była efektywna, musimy także każdego dnia ćwiczyć w domu. Wszyscy mówią, że jak podrosnę dojdą mi kolejne zajęcia, dzięki którym będę mógł coraz lepiej się rozwijać. Mimo, że na co dzień nie jest łatwo, to jestem naprawdę dzielnym chłopcem i na pewno sobie poradzę! Chciałbym jednak zwrócić się do Was z prośbą o wsparcie. Każdy gest będzie ogromną pomocą w moim leczeniu, rehabilitacji oraz terapii. Odwdzięczę się Wam uśmiechem i wesołym, choć łobuzerskim, spojrzeniem. Równie wdzięczni będą moi Rodzice, którzy obdarzają mnie ogromem miłości i wsparciem w tej niełatwej drodze.

Wojtek