Wojciech Cichoń

Apel

Nieczęsto rodzice dowiadują się, że będą mieli trojaczki. Dla nas ta wiadomość była ogromnym szczęściem, na które czekaliśmy wiele lat. Byliśmy pełni radości i nadziei, choć także zaskoczeni i nieco przestraszeni. Wierzyliśmy jednak, że damy radę.
Z niecierpliwością wyczekiwaliśmy chwili, aż nasi trzej muszkieterowie pojawią się na świecie. Niestety, los napisał dla nas bardzo trudny scenariusz... Po pierwszej dobie straciliśmy najstarszego synka.

Nasz najmłodszy, Wojtuś, przeszedł wylewy III i IV stopnia i lekarze mówili wprost, że nie ma szans. Środkowy synek zmagał się z poważnymi problemami jelitowymi i mimo operacji, po 70 dniach również odszedł. To były najtrudniejsze chwile w naszym życiu.

Z całych sił trzymaliśmy się myśli, że Wojtuś walczy. Spędził 6 miesięcy w szpitalach, przeszedł aż 6 operacji, w tym na wodogłowie pokrwotoczne, miał bezdechy i retinopatię wcześniaczą. Jego życie wielokrotnie wisiało na włosku, a jednak zadziwił wszystkich – przeżył i udowodnił, że jest prawdziwym wojownikiem.

Dziś jednak przed nami wciąż ogromna droga. Wojtuś nie siedzi samodzielnie i nie utrzymuje główki. Potrzebuje codziennej rehabilitacji i turnusów (6000 zł za tydzień!). Będziemy także potrzebować specjalnego wózka terenowego, siedziska do kąpieli i nowego pionizatora, ponieważ z obecnego Wojtuś wyrasta. Wielką nadzieją jest również leczenie komórkami macierzystymi w Bangkoku – tamtejsi specjaliści mają największe doświadczenie w tej terapii, która może pomóc odbudować układ nerwowy i dać szansę na milowe postępy.

Marzymy, by Wojtuś mógł kiedyś sam chodzić, mówić i widzieć. On przeszedł już tak wiele, udowodnił, że potrafi walczyć, ale teraz potrzebuje naszej wspólnej pomocy.
Z całego serca prosimy o wsparcie – każda złotówka to krok do lepszej przyszłości dla naszego synka.

Rodzice Wojtusia