Laura Mocarska

Apel

Już od pierwszych miesięcy swojego życia nasza córeczka Laura wykazywała niepokojące objawy. Unikała kontaktu wzrokowego, nie reagowała na swoje imię, przejawiała stereotypie ruchowe i głosowe. Po wizycie u logopedy i psychologa nasze podejrzenia się potwierdziły — Laura jest autystyczna. Stwierdzono również silne zaburzenia integracji sensorycznej.

W wieku 20 miesięcy, u córki zaczęliśmy obserwować krótkie epizody zawieszenia, podczas których nie dało się nawiązać z nią kontaktu. Laura traciła równowagę i obijała się o przedmioty w jej polu widzenia. Trafiliśmy do szpitala, gdzie stwierdzono epilepsję i leukomalację okołokomorową. Kiedy już udało nam się pogodzić obowiązki życia codziennego z wyzwaniami i potrzebami naszej córki, trafiliśmy ponownie do szpitala. Tuż przed czwartymi urodzinami, Laura została zdiagnozowana z cukrzycą typu 1.

Obecnie nasza córeczka uczęszcza do przedszkola terapeutycznego. Jest także pod opieką diabetologa i neurologa. Wszystkie dodatkowe badania, zajęcia i terapie pokrywamy z własnej kieszeni. Musimy zaopatrywać się w drogie wkłucia i sensory do kontroli glikemii. W najbliższym czasie czeka nas dalsza diagnostyka u genetyka oraz neurologa, powinniśmy również wykonać badanie genetyczne WES, którego cena jest naprawdę zaporowa. Leki, suplementy, wizyty lekarskie także generują olbrzymie koszty, a ponadto chcielibyśmy zapewnić Laurce turnusy rehabilitacyjne, dodatkową terapię i sprzęt sensoryczny. Nasza codzienność nie jest łatwa. Laura ma częste wahania nastroju, a w napadach samoagresji potrafi usunąć sobie urządzenie do kontroli cukrzycy. Musimy jej towarzyszyć w każdej chwili, nieustannie kontrolować poziom glikemii oraz skrupulatnie planować i bilansować posiłki. Największym wyzwaniem jest jednak brak mowy, Laura nie sygnalizuje swoich dolegliwości czy bólu… Prosimy Państwa o wsparcie naszej córki w jej drodze do lepszego życia!

Wdzięczni za każdą złotówkę,
Rodzice