Aniela Stencel

Apel

Aniela chwilę po urodzeniu usłyszała diagnozę, która zmieniła całe jej przyszłe życie. Musimy pogodzić się z wszystkimi przeciwnościami losu i walczyć o sprawność – woli walki na pewno nam nie braknie!

Niedługo po urodzeniu Anielki spostrzegłam, iż córeczka nie reaguje na żadne bodźce wzrokowe.

Zaniepokojona natychmiast udałam się do lekarzy specjalistów i usłyszałam diagnozę, która zabrzmiała jak wyrok, obustronna hipoplazja nerwów wzrokowych - choroba charakteryzująca się skrajnie silnym niedowidzeniem. Córka również ma oczopląs, który dodatkowo utrudnia widzenie. Mimo pierwszego szoku i rozpaczy spowodowanej tym, iż wiedziałam, że moje dziecko nigdy nie zobaczy piękna otaczającego ją świata, natychmiast zaczęłam kosztowną diagnostykę oraz walkę o to, aby Anielka mogła widzieć jak najlepiej, mimo swoich ograniczeń. Wszystko spoczywało na moich barkach, gdyż początkowo Anielka nie zakwalifikowała się na terapię widzenia, a wiedziałam, iż przy tak małym dziecku, każdy dzień ma ogromne znaczenie. Rozpoczęłam we własnym zakresie terapię wzroku i fizjoterapię Anielki, która okazała się prawdziwą wojowniczką, gdyż nasza praca przynosi już pierwsze efekty widoczne w badaniach okulistycznych. Jednak rehabilitacja, na którą mogę sobie pozwolić, jest zbyt rzadko jak na potrzeby Anielki. Dodatkowo u córki stwierdzono zmiany na przysadce mózgowej, które skutkują niedoborem hormonu wzrostu, w związku z tym córka musi być pod stałą obserwacją endokrynologiczną. Obie z Anielką nie poddajemy się mimo ogromnych kosztów diagnostyki i terapii oraz naszych ograniczeń finansowych. Dlatego prosimy o Państwa pomoc i wsparcie finansowe, które zamierzam przeznaczyć na intensywną terapię.

Dziękuję za okazaną dobroć!
Mama Anielki