Oskar Grzybowski

Apel

Oskar ma 9 lat.
Powinien teraz biegać z kolegami po podwórku, gadać bez przerwy, opowiadać głupoty, kłócić się o piłkę i wracać sam do domu. Jednak Oskar nie może bo żyje w świecie, który jest dla niego o wiele trudniejszy niż dla innych dzieci.

Ma afazję umyslowo-ruchową, opóźnioną mowę i bardzo niskie zdolności językowe.
Jego mowa jest tak mało zrozumiała, że często nawet my - rodzice nie wiemy o co chodzi. To nie jest kwestia “wstydu” czy “nieśmiałości”. On naprawdę próbuje. Słowo po słowie, ale świat go nie słyszy.

Oskar nie czyta i nie pisze. Ma problemy z zapamiętaniem imion kolegów i koleżanek. Nie zna drogi do domu. Gdyby wyszedł sam — zgubiłby się w kilka minut. Nie rozumie zagrożeń, nie potrafi ocenić sytuacji, nie wie, co jest bezpieczne, a co nie.

Ma też obniżone napięcie mięśniowe, więc zwykłe czynności kosztują go więcej wysiłku niż innych, a gdybyśmy mu nie przygotowali ubrań, potrafiłby wyjść na mróz w piżamie — dosłownie.
Ma zajęcia logopedyczne, TUS, rewalidacyjne, korekcyjno-kompensacyjne, si, psychologa.
Ćwiczy, walczy, próbuje. Jednak to za mało, a jeśli Oskar ma mieć szansę dogonić rówieśników — potrzebuje dużo więcej.

Oskar jest kochanym, ciepłym, wrażliwym dzieckiem. Chce się bawić. Chce mówić. Chce rozumieć i być rozumianym.

Jednak nie da rady bez terapii, rehabilitacji i Waszego wsparcia. Potrzebuje więcej godzin terapii. Materiały edukacyjne, pomoce terapeutyczne, książki obrazkowe, gry komunikacyjne — wszystko to, czego potrzebuje, żeby choć trochę nadgonić. To są koszty, które rozwalają budżet każdej rodziny, a jednocześnie to rzeczy, bez których Oskar nie ruszy do przodu. Bez terapii stanie w miejscu, a my na to nie możemy pozwolić.